𝗗𝗶𝗮𝗺𝗮𝗻𝗱𝗮 𝗟𝗮 𝗕𝗲𝗿𝗴𝗲 𝗗𝗿𝗮𝗺𝗺 behoort tot de spannendste en meest veelzijdige performers van haar generatie. Als violiste, zangeres en componist beweegt ze zich dwars door de werelden van hedendaagse muziek, performance en poëzie – altijd op zoek naar de grenzen van klank, expressie en fysieke aanwezigheid. In haar werk onderzoekt ze consequent de dialoog tussen stem en viool, een tweestemmigheid die even persoonlijk als grensverleggend is.

In 2018 won ze als eerste strijkerssolist de Dutch Classical Talent Award. Andere prestigieuze prijzen volgden snel: de John Cage Award (2015), de Deutschlandfunk Förderungspreis (2019) en de Willem Breukerprijs (2022). NRC Handelsblad noemde haar een van de “101 Talenten voor het Komende Decennium”.

𝗗𝗶𝗮𝗺𝗮𝗻𝗱𝗮 𝗱𝗲𝗲𝗹𝘁 𝗵𝗮𝗮𝗿 𝘃𝗮𝗸𝗺𝗮𝗻𝘀𝗰𝗵𝗮𝗽 𝗲𝗻 𝗼𝗻𝗱𝗲𝗿𝘇𝗼𝗲𝗸 met publiek én collega’s. Samen met Garth Knox ontwikkelde ze Violin Spaces – een reeks concertetudes rondom extended techniques die ze wereldwijd doceert. In haar residentie bij Muziekgebouw Eindhoven (2018–2020) bouwde ze een project rondom de vioolsonate nr. 5 van Charles Ives, inclusief CD-release en interactieve website. In 2021 verscheen haar album Inside Out (GENUIN Classics), waarop ze werk van J.S. Bach en John Cage tegenover elkaar plaatst.

Ze zoekt in haar projecten regelmatig de samenwerking op met andere kunstdisciplines. Zo werkte ze met modehuis Maison the Faux, en vormt ze met de Britse dichter SJ Fowler een intrigerend duo: samen brachten ze de EP Beastings (2019) en het album Chimp (2022) uit – haar eerste volledig eigen werk, dat door The Quietus werd omschreven als “verrassend fris en volstrekt logisch binnen haar oeuvre”.

In 2022 speelde ze de rol van Einstein in Einstein on the Beach van Philip Glass, in een visueel overrompelende enscenering van Susanne Kennedy en Markus Selg. Ze was artist in residence bij Crash Ensemble (Ierland) in 2022 en 2023.

𝗗𝗶𝗮𝗺𝗮𝗻𝗱𝗮 𝗶𝘀 𝗲𝗲𝗻 𝘃𝗮𝗻 𝗱𝗲 𝗼𝗽𝗿𝗶𝗰𝗵𝘁𝗲𝗿𝘀 𝘃𝗮𝗻 𝗦𝗽𝗹𝗲𝗻𝗱𝗼𝗿 – een collectief van 50 musici, componisten en theatermakers dat een oud badhuis in hartje Amsterdam omtoverde tot cultureel paradijs. Daar speelt ze regelmatig en cureert ze eigen concertavonden.

Diamanda speelt met een Andreas Grütter-stok (2015) op een Andranik Gaybaryan-viool (2014), aangeschaft met steun van het Prins Bernhard Cultuurfonds en Stichting Eigen Muziekinstrumentenfonds. Haar werk wordt daarnaast ondersteund door o.a. het Kersjes Fonds, Fonds Podiumkunsten en de Loyola Stichting.

“Dramm laat zien waarom ze tot de meest opwindende performers van dit moment behoort.”
– NRC Handelsblad

“Classically trained, Dramm is as comfortable playing Henry Purcell or John Cage. In recent years, she added her own compositions to her repertoire and keeps exploring her instrument’s potential, its sounds and, more broadly, sound itself.”
– The Quietus