Sommige jazzkwartetten jagen schoonheid na, andere groepen gaan voor avontuur en gevaar. Met zijn Requiem for a Dragon doet Fábio Almeida het allebei en dat vol vuur. Zijn toon op tenorsaxofoon is soms fluisterend en intiem, dan weer scherp als een mes. Inmiddels verblijft hij drie jaar in Brabant en is zijn muziek een combinatie van de Nederlandse regen en de Portugese zon. Zijn composities bloeien en draaien, puttend uit moderne jazz, rauwe grooves en de glinsterende waas van sci-fi synthwerelden. Messiaens kleuren blijven in de verte hangen, terwijl diepe baslijnen en rusteloze drums de muziek gegrond houden in het hier en nu. Eerder dit jaar werd Fábio Almeide geselecteerd voor het talententraject Music HUB Brabant. Met verder Sjoerd van Eijck (piano), Stef Joosten (bas) en Pedro Nobre (drums).

Wandelende violiste heet haar Instagram-account uitdagend. De uiterst talentvolle Nederlandse violiste Eva van der Sterren flaneert met fris gemoed door het muzikale landschap. Haar wortels liggen in Den Bosch. ‘Een excentrieke vrije vogel’,  zo omschrijft violiste Eva van der Sterren zich het liefst. Tijdens haar concerten vertelt ze een verhaal dat zich in het moment ontvouwt. Een muzikale reis vol improvisaties, persoonlijke arrangementen van Poolse toondichters en eigen composities – geïnspireerd door verre reizen, gotische romantiek en persoonlijke belevenissen. Met haar uitbundige podiumpresentatie houdt ze de aandacht van haar toehoorders eenvoudig vast. Als improvisator vermengt Van der Sterren uiteenlopende invloeden. Zo vermengt ze het sentiment uit haar moederland Polen met haar voorliefde voor hardrock en jazz. Maar het Spaanse temperament is ook nooit ver weg. In 2021 behaalde Van der Sterren grote successen bij het Prinses Christina Jazz Concours, waar ze de tweede prijs van de jury, de publieksprijs en de Mees Pierson Award won. In 2025 werd ze tweede bij de Jonge Makers Prijs van het Nederlands Vioolconcours. Daarnaast won ze in 2025 Oeteldonk Heet Telènt met een solistisch optreden.

Slagwerkers hebben de luxe te kunnen kiezen uit een grote collectie instrumenten en spelen in concerten vaak een keur aan verschillende klankobjecten. Maar wat als ze zich in een concert toeleggen op maar één instrument uit de percussie familie? De jonge slagwerker Michiel Mollen speelt, gewapend met enkel een set pauken, het prachtige werk ‘Monochromer Garten III’ van de Japanse componist Malika Kishino. In dit werk wordt de rijke klankwereld van de pauken volledig onderzocht en ten gehore gebracht en beweegt Michiel zich met een verzameling stokken in opperste concentratie in een kring van instrumenten.

Joris Roelofs is een heuse topper onder de Nederlandse saxofonisten en basklarinettisten. Een integere improvisator die grote technische beheersing paart aan emotionele zeggingskracht. Hij werkte al samen met coryfeeën als pianist Brad Mehldau, Vienna Art Orchestra, slagwerker Han Bennink, fagottist Bram van Sambeek en bassist Mats Eilertsen. Nu presenteert hij zijn solo-set ‘Red Flag’. Roelofs knipoogt stijlvol naar de strijdbare klanktaal van de linkse politiek. Hij raakte geïnspireerd door de protest-, strijd- en volksliederen van politiek geëngageerde kunstenaars zoals Paul Robeson, Bertolt Brecht en Frida Kahlo. Roelofs leidt de stukken mondeling in, ondersteund door visuals